Blog 4 van Myrthe: de eigen reis

Caribische Zee, 23 februari 2022. Mijn reis vervolgt zich in het prachtige Porto Bello. Voor het eerst weer voet op vaste land! Geen eiland meer dus, maar echt Panama. We lagen op een prachtige plek voor anker met een voorproefje van hoe mooi de natuur nog zou worden. Voor ons zagen we een berg en we hadden zicht op de stad. Hier hebben we voor het eerst vrije tijd in Panama gehad.

De vrije tijd bestond uit rustig rondlopen en bellen met thuis en natuurlijk wat eten inslaan (voor mij werden dit Oreo’s). Helaas viel mijn telefoon uit en kon ik dus maar even bellen met mijn ouders. Daardoor had ik ruimte om even rustig om mij heen te kunnen kijken, stiekem ook wel lekker. In Porto Bello hebben we ook een excursie gemaakt. Hier leerden we over de verrassend indrukwekkende geschiedenis van Porto Bello. We zijn met een kajak naar een verborgen plekje gevaren: door bomen heen kwamen we bij een soort jungle. Hier hebben we een aap gespot. Daarna zijn we doorgelopen naar een privé strandje, waar we gesnorkeld hebben. Dit was wel heel luxe! 

GROTE VERANTWOORDELIJKHEID

Na deze excursie ging het aan boord nog maar over een ding: de eigen reis. De groepjes werden bekend gemaakt en langzaam maar zeker was het zover. We mochten nu echt met een bedrag de straat op en onze eigen reis maken. Ik ga natuurlijk schrijven over alles wat we hebben gedaan, maar ik wil eerst even benoemen hoe het was. We kwamen er namelijk al snel achter wat een verantwoordelijk het is: zo veel geld op zak en alles zelf regelen. En dan ook nog zorgen dat iedereen kan doen wat hij of zij wil. Ook al waren we maar met zes en een begeleider, stiekem zijn dat toch wel veel meningen. Het gaf best stress, omdat het voor ons allemaal zo waardevol was. We wilden die eigen reis natuurlijk niet ‘verknallen’! Ook hadden we na drie maanden ineens allemaal een week onze telefoon. Het langste dat we hem eerder hadden gehad was een dag. Dit was ook wennen en creëerde weer nieuwe bezigheden en verhoudingen binnen de hele groep en in ons eigen groepje.

Toch heb ik de tijd van mij leven gehad en was het ongelooflijk gaaf! Wij zijn begonnen met een busrit naar Panama Stad, hier zijn we gebleven. De eerste dag hebben we buiten de deur gegeten. Er was een meisje uit mijn groepje jarig dus dat moest gevierd worden! Wij hebben toen in het hotel de BOOS aflevering over The Voice gekeken. Ja, ook wij zijn nu weer op de hoogte van de roddels. Na een dag in Panama Stad rond te hebben gelopen zijn we gaan slapen. We wilden eigenlijk al snel uit Panama Stad vertrekken en zijn toen door gereisd naar El Valle. Hier hebben we twee nachten overnacht in een gemoedelijk hostel. We kregen hier rustig de kans om meerdere activiteiten te kunnen doen: ziplinen, fietsen en een sunset hike. Dit waren allemaal hoogtepunten! De meeste activiteiten kwamen pas van de grond na uitzoeken, overleggen, budgetteren en een beslissing nemen.

ZWEMMEN, ZONNEN EN SHOPPEN

Na El Valle zijn we met een busje door gereisd naar ons hostel. We hadden deze voor vijf dagen geboekt. Het was een kleine gok, maar hier zouden we dus voor de rest van de reis blijven. Gelukkig was het een mooie plek, er was ruimte en een slaapplek zou veel rust creëren. Dit hostel was net open en alles was nog rustig en netjes, en het strand was zo maar tien meter lopen. We zaten op een ware surfspot dus we hebben twee dagen besteed aan surfen. Ook zijn we een dag naar een soort rivier met hoge rotsen geweest, waar we gezwommen en gezond hebben. Op deze plek heb ik mijn vriendinnen gebeld om ze even jaloers te maken (hihi!).

Naast de rivier zijn we deze dag ook nog naar een mall geweest. Dit was een beetje een domper: veel was dicht en we waren stiekem allemaal al een best moe. Na een zoektocht op Tripadvisor, had ik een ongelooflijk leuk shirt gezien in een schattig boetiekje. Dus ik en de andere meiden uit ons groepje wilden hier nog even kijken. De rest van het winkeltje was niks, maar het shirt was er. Die ligt nu in mijn hut te shinen.

De eigen reis kwam ten einde na wat stress over het zoeken van een wasserette, maar na een bezoekje aan het dichtstbijzijnde stadje was ook dat opgelost. We zijn voor een laatste keer uit eten geweest met de mensen van het hostel bij een tentje in de buurt. We kregen ‘hippie bowls’, een bom van fruit met van alles en nog wat. Het was hartstikke lekker en een goede afsluiter! De eigen reis kwam hiermee ook ten einde. We zijn terug gereisd en sliepen de volgende nacht weer in ons eigen bed. Daar kregen we alle verhalen te horen over hoe iedereen het had gehad. Iedereen was moe maar tevreden.

STRUCTUUR TERUG 

Na de eigen reis werd er weer structuur aangebracht aan boord. Na tien dagen geen school, vlogen er wat schooldagen langs onze oren en konden we allemaal stappen maken. We zijn nog naar een andere haven gevaren (een paar uur varen) en hebben hier stores gehaald. En gezongen in een karaokebar (hahaha, ja ja midden in Panama!). Dit allemaal als voorbereiding op de grote oversteek naar de Azoren. Twee andere meiden en ik hebben bij het avondeten van de laatste avond nog een “surprise performance third harmony” gehouden. Dit was een belachelijke dansact uit het niks, maar het hield de sfeer er lekker in! We hadden allemaal zin om weer te gaan varen. Dus werden de trossen los gegooid en zijn we weer op pad gegaan.

Nu een week op zee is er weer een fijne structuur: iedereen doet zijn ding. We lopen weer wacht en hebben school. Tijdens de wachten ben ik aan het leren te navigeren op de zon. Op zee zijn betekent rust en het is heerlijk. Ik heb vanochtend denk ik wel twee uur in de mast gezeten om te controleren of heel het tuig nog goed zit. Daar boven voel je de golven nog wel, maar eigenlijk zijn we allemaal weer ingeslingerd. Enkelen werden nog zeeziek maar na een dag of twee was het ergste geweest. Ik voelde me een beetje duf soms, maar dat is niks vergeleken de eerste keren. Nu geniet ik van de golven en het zeilen op zee. We varen nu langs Cuba en Amerika: op naar de Azoren! 

Myrthes vorige blog gemist? Lees hem hier!