Met het School at Sea-project zeilt een klas van leerlingen op een driemaster de oceaan over en weer terug, een halfjaar lang. In deze blogserie op Varende Vrienden reizen we met ze mee naar de Cariben en verder op avontuur, opgetekend door Danique, Isis, Jade, Marit en Valentijn.
Door Danique en Isis
En toen begon ineens ons avontuur. Met veel tassen en mensen die ons kwamen uitzwaaien, gingen we op 13 oktober de Thalassa op. Iets waar wij allemaal al een jaar, of sommigen nog langer, aan gewerkt hadden. Op 13 oktober kwamen 37 verschillende jongeren van 37 verschillende families, 37 verschillende wereldbeelden en 37 verschillende levenservaringen samen om dit avontuur aan te gaan.
De eerste dagen aan boord deden we vooral voorbereidingen voor vertrek. Je merkte dat de hele groep op hun teentjes aan het lopen was, in afwachting wat er gezegd en gedaan zal worden. Niemand had echt een idee hoe de dingen werkten aan boord, dus de eerste paar dagen waren dan ook vooral wennen aan hoe het allemaal ging. En voor ons was het vooral wennen aan dat elke dag anders is! Thuis zitten we echt in een ritme van naar school gaan en thuis huiswerk maken en dan slapen, maar hier aan boord gaat dat een tikkeltje anders. Het ene moment werken we aan ons schoolwerk en het andere moment krijgen we ineens vrije tijd, of moeten er dingen met de zeilen gedaan worden! Echt controle over wat je wel of niet wanneer doet, heb je een stuk minder dan thuis. Hoewel onze families thuis dat best spannend vonden klinken, hebben wij hier eigenlijk geen moment last van gehad. Wij vonden het juist wel fijn dat we het gewoon over ons heen moesten laten komen. Dit is dan ook wat de bemanning vaak zegt als we vragen wat we gaan doen; “Laat het over je heen komen”. Of als we vragen hoe ver het nog varen is, dan is het; “Twee keer de helft”. Nou daar moesten we in het begin wel aan wennen, maar dat ging al snel steeds beter!
En toen was ineens de vertrekdag. Op 17 oktober gingen we dan echt varen. We hadden heel lekker weer en de eerste dagen op de Noordzee was er zelfs niemand zeeziek! Volgens mij is dat best bijzonder. We hebben zelfs de Biskaje met weinige zeezieke mensen overleefd! Het was voor ons de eerste keer dat we op een zeilboot zaten en we konden er echt van genieten dat er dus gewoon niks om ons heen was. Behalve heel veel water natuurlijk! We hebben de tweede dag van vertrek zelfs zo’n lekker weer gehad dat we buiten hebben kunnen leren voor school. Heerlijk!
En toen was daar al snel de eerste echte bestemming. `s Ochtends kwamen we aan in A Coruña. Iedereen was mega enthousiast, voordat we van boord af konden, moest toch eerst echt de boot schoongemaakt worden, maar daarna mochten we de stad verkennen en met thuis bellen! De volgende dag zijn we op excursie gegaan naar Santiago de Compostella! Het was daar echt heel leuk en echt heel mooi, maar je moet er wat voor over hebben. Het weer was niet helemaal top, maar een bedevaartstocht in de kerk mag natuurlijk ook wel een beetje zwaar zijn!
Op naar de volgende bestemming! Nog niet naar Tenerife, maar eerst nog langs Porto Santo. Van achter het roer kon je het eiland goed zien. We hadden niet verwacht om nog voor Tenerife naar bestemmingen te gaan, maar we waren echt naar de tweede bestemming aan het varen! Aangekomen was het weer tijd voor de grote schoonmaak. De salon, de eetzaal, de WC’s, het dek, de hutten, alles moest schoon. Daarna konden we weer even naar huis bellen en het was toch wel fijn om na een week weer thuis te spreken. De volgende dag zijn we het eiland gaan verkennen tijdens een “korte” wandeling van 20 km, bergje op en af. Maar het was wel heel leuk en gezellig!! Daarna was het: op naar Tenerife! Daar zijn we een paar dagen geleden aangekomen.
Nu we een maand verder zijn beginnen we wel dingen en mensen van thuis te missen, zoals onze ouders. Maar gelukkig zit iedereen in hetzelfde schuitje en kan je er met iedereen aan boord over praten wat heel fijn is! Je merkt ook dat de groep steeds hechter aan het worden is. Nu we op Tenerife zijn hebben we nog heel veel leuke uitstapjes gepland staan waar we allemaal heel erg naar uitkijken. Maar hierover zullen we de volgende keer uitgebreid over vertellen!
