Het is een open deur intrappen als ik stel dat iedereen het leuk vindt om complimentjes te ontvangen. Zeker als die gaan over onze boot. We stoppen heel wat uurtjes in het boen- en schrobwerk. We doen onszelf bijna wat aan als we in een onmogelijke houding de antifouling laag voor laag aanbrengen. Ook schuren en lakken we wat af. Het resultaat is perfect, de boot weer in topconditie.
In het voorjaar trekken we er weer op uit onder het motto “zien en gezien worden”. Het wordt helemaal te gek als bij de media onze boot opvalt en de filmende of schrijvende pers ons schip bewierookt. Dan paraderen wij, met de borst vooruit, als een trotse pauw. Dat media aandacht ook ontluisterend kan zijn, komt gelukkig niet zo vaak voor. Maar als er zo’n bericht verschijnt, is het meestal een regelrechte ramp. Je leest met ontzetting het bericht en hoopt dat zo’n onheil jou nooit zal treffen.
PLEZIERJACHT IN BRAND
We werden geattendeerd op het volgende bericht, dat in september 2020 op verschillende websites en in lokale kranten stond.
“Langs het Jaagpad in De Kwakel is zondag 6 september in de middag een plezierjacht in brand gevlogen”.
Het plezierjacht heeft in het bericht geen naam, de acht opvarenden zijn voor ons onbekend. Wat we wel weten is dat zij op die mooie zondag 6 september 2020 nietsvermoedend op hun boot stapte. We fantaseren dat ze die zondagmorgen een leuke vaartocht over de Amstel langs het jaagpad bij de Kwakel hebben gemaakt. Een prachtige zonnige dag met lekkere hapjes en drankjes aan boord, heerlijk genieten.
Er leek geen vuiltje aan de lucht, maar die middag sloeg het noodlot toe: een explosie aan boord. De nachtmerrie van elke bootbezitter. Waardoor de explosie plaatsvond is niet bekend. Binnen luttele minuten stond het plezierjacht in lichterlaaie. De opvarenden konden niets anders doen dan overboord springen om het vege lijf te redden. Vanaf de oever werd de brandweer van Nieuwveen en Leimuiden gealarmeerd, die met gillende sirenes en blauw zwaailicht uitrukte. Het brandende schip bevond zich op een moeilijk bereikbare plek, maar de brandweer was snel ter plaatse.
IN ÉÉN KLAP WEG
Bij de Tolhuissluis werden 
de blusslangen uitgerold en de brandende boot geblust. Twee ambulances en de traumaheli zijn ingezet voor de drenkelingen, die op eigen kracht de kant wisten te bereiken. Allen konden ter plaatse worden behandeld door medewerkers van de ambulancedienst, gelukkig vielen de verwondingen mee. Maar voor de boot wat het te laat, totaal uitgefikt.
Natuurlijk zeg je dan “gelukkig zijn er geen gewonden gevallen en is er alleen materiële schade”. Dat is helemaal waar. Maar toch, het zal jouw boot maar zijn. Waarop je zoveel fijne vaaruren hebt doorgemaakt en die je met passie geboend, geschrobd, geschuurd en gelakt hebt. En dan in één klap is je schip weg, wat een drama. Als Facebookvrienden hopen wij, al is het anderhalf jaar na dato, dat de acht opvarenden inmiddels over deze klap heen zijn gekomen. We wensen hen toe dat zij vol passie weer mogen genieten van een nieuwe boot. Als dat zo is, zal in de kuip zeker een foto hangen van “hun bootje”.
Deze column is tot stand gekomen in samenwerking met PassantenPlaatsen Boot (PBB) onder de titel “moet je nou toch eens horen wat wij tijdens het varen hebben meegemaakt”. Ook je verhaal delen? Stuur deze samen met een paar goede foto’s naar: passantenplaatsenboot@gmail.com.
