We vallen graag met de deur in huis: hoe zien de woonboten en -arken van Nederland er eigenlijk vanbinnen uit? In de serie ‘De Binnenkijker’ gaan wij op de koffie bij waterwoners en nemen daar hun interieur onder de loep. Over verbouwingsperikelen, praktische aanpassingen en luxe details. Hier doe je inspiratie op!
Norbert Valk is al dertig jaar zelfstandig aannemer, met meer dan vijftien gebouwde woonarken op zijn naam. ‘Ons bedrijf heet “De Schuur” en we begonnen in een klein hokje, maar zijn uitgegroeid tot zeshonderd vierkante meter waar ik dagelijks met vier man projecten realiseer.’ Een ideale kandidaat dus om aan de tand te voelen over zijn eigen varende woning. Heeft hij een klein paleis op het water of gaat het cliché op dat de meesterbouwer zelf in een bouwval woont?
WAAR ZIJN WE?
‘Ik woon samen met mijn vriendin en nog inwonende dochter (de oudste is het huis al uit) inmiddels achttien jaar op onze woonark in Arnhem. Recht tegenover het stadshart aan de kade, in de kleine haven van Coers, die oorspronkelijk was aangelegd voor de houtzagerij om boomstammen te wateren. In de zestiger jaren van de twintigste eeuw zijn daar arken komen te liggen. Het is een kleine enclave van veertien arken. De mijne is honderd vierkante meter, zelf verbouwd. Buiten onderhouden we samen een gezamenlijke tuin waar we goed voedsel uit halen.’
HOE BEN JE HIER TERECHTGEKOMEN?
‘Ik was toevallig voor een vriend een ark aan het bouwen, die ik las dat de gemeente Arnhem er eentje aanbood. In eerste instantie was deze onderdeel van een plan om enkele arken te verwijderen, maar dat werd losgelaten – daar had ik vreselijk mazzel mee – en toen kon ik ‘m de dag dat we gingen kijken meteen kopen. Buitenkansje, want ligplaatsen zijn schaars en zeer gewild. Het nadeel was wel dat het een erg gedateerde woning was. Alles was lek, klein keukentje… Maar ja, liefde op het eerste gezicht en toen ben ik aan de slag gegaan met de verbouwing.’
STUKJE GESCHIEDENIS
‘Onze woonark is in 1991 gebouwd op een goeie dikke bak, dubbel gewapend. Dat kwam goed uit, want de haven ís weleens drooggevallen. Daar kon hij gelukkig goed tegen. Dat verhaal had nog een opmerkelijke uitkomst. De vergunning heeft namelijk een voorwaarde die de gemeente verplicht om het water te onderhouden. Daardoor hebben ze de haven enkele jaren geleden uit laten baggeren om te verdiepen, een operatie die flink wat kostte! Maar wel effectief, want sindsdien blijven we netjes drijven zonder droog te vallen.’
DE REIS NAAR EEN DROOMWONING
‘Voor onze droomwoning hebben we flink de handen uit de mouwen moeten steken. Een luxer nieuwbouwdeel, alles beter isoleren, hoogwaardiger maken. Keuken vernieuwd. Vanwege de beperkte hoogte hebben we de aanbouw dieper gelegd, zodat we deze alsnog splitlevel konden maken. Daar heb je dus een trapje naar beneden. Zo zijn er allerlei slimmigheden: schuifdeuren, een nisje, enzovoort. Alleen het dak moet nog gebeuren, het blijft werk in uitvoering.’
‘Een van de beste dingen vind ik ons ingebouwde buitenterras aan het water. Soms krijg ik klanten die de voetafdruk van hun woning maximaal willen benutten voor binnenruimte, maar die gaan voorbij aan hoe fijn het is om een solide terras op de bak te hebben, in plaats van op een dobberend ponton.’
GROOTSTE CADEAU VAN WONEN OP HET WATER
‘Dat is de natuur om je heen. Het water zelf waar je ongelooflijk lekker in kunt zwemmen, zeker als het kwik tot boven de dertig stijgt. Je springt er zo in. Het contact met buren is ook erg leuk. We zoeken elkaar op het water op. Eens per jaar organiseert een haven verderop, richting Oosterbeek, een buitenbios op het water. De buurman heeft een grote aak, daar gaan we dan met z’n allen op en heen, iedereen neemt iets lekkers mee, een geweldige traditie.’
EEN LEUK MOMENT
‘We houden af en toe een waterfestijn. Dan leggen we allemaal luchtbedden achter elkaar om een aaneengesloten pad over het water te vormen. Daar racen we dan met zijn allen overheen. Elkaar op die manier ontmoeten en plezier maken, dat zijn de leukste momenten.’
