BRAND TIJDENS DE VAART STELT BEMANNING “CHALLENGER” VOOR UITDAGING
Het is 14 januari 2021. Motorvrachtschip “Challenger”, 110 meter, is leeg onderweg naar Werkendam. Ze zijn ter hoogte van Dinteloord als de aflosschipper een brandlucht ruikt. Rook uit de woning; de stuurman gaat kijken en ziet veel rook, maar geen vuur. Eerste reactie is blussen, maar waar en hoe?
Ze bellen de eigenaar aan de wal, in rap overleg ontstaat een plan: wel koelen, niet blussen. Spannende minuten worden spannende uren tot eindelijk de brandweer arriveert. De brand is snel meester, wat rest is een ravage in de woning. Maar machinekamer en stuurhut zijn gespaard. Met twee betrokkenen kijken we terug: hebben ze goed gehandeld en wat kunnen wij – wij allemaal – van deze nare ervaring leren?
DE EIGENAAR: PAUL CORNET
‘Om 17:15 belde Mats, de stuurman. Er was brand aan boord, er kwam rook uit het plafond van de woning. Wat te doen, wat is slim? Ze hebben het schip rondgegooid en zijn dwars op de wind gaan liggen, met de spudpalen eronder. De boel stond niet in lichterlaaie, er was iets aan het smeulen. Ik weet dat je brandlucht er nooit meer uit krijgt en wilde de stuurhut sparen. Dus ik zei dat ze die omhoog moesten zetten, een meter boven de roef, zodat het schip nog wel onder de Moerdijkbruggen zou passen. De vraag was: blussen of niet? Een lastige afweging. We wisten niet waar te beginnen en bluswater geeft mogelijk nog meer schade. Dus besloten we om met de dekwaspomp het roefdek te koelen.
Ik heb rond 18:00 EOC gebeld. Ook meteen de interieurbouwer, ‘maak alvast maar een offerte’. Uiteindelijk was de brandweer er om 19:15, die begon meteen met het lostrekken van de betimmering en toen was het snel geblust. Het bleek de elektrische vloerverwarming te zijn; door een installatiefout was het daar gaan smeulen, de rook is via de wanden naar het plafond gegaan. Die avond en de volgende dag heb ik veel gesproken met Jack Verhoeven van EOC. Het schip kon donderdagnacht op eigen kracht naar Werkendam varen en vrijdagochtend zaten we al om tafel om de offerte te bespreken. We hebben snel knopen doorgehakt en maandag is begonnen met slopen en herstel. Alles in de woning was pikzwart en de hele betimmering moest worden vervangen.
Terugkijkend denk ik dat we het juiste hebben gedaan. De brandweer had het nu binnen een kwartier geblust, anders hadden wij anderhalf uur bluswater naar binnen gepompt. Nu hebben we geen schade aan de machinekamer en door het omhoog zetten ook niet aan de stuurhut. Dat is vooral dankzij Mats, hij is rustig gebleven en heeft goed gehandeld.’
DE STUURMAN: MATS WEBER
‘Ik was in het ruim. De schipper liet het alarm afgaan en direct daarna ging het algemeen alarm af. Foute boel, dacht ik, snel naar boven. Ik zag rook uit de overdrukkast van de woning en ging binnen kijken, in de hal kwam er rook uit de spotjes in het plafond. Maar ik zag geen brand. We hebben meteen alarm geslagen, ook de sluis opgeroepen. Toen heb ik Paul gebeld en die zei dat we de stuurhut omhoog moesten zetten. Dat hebben we gedaan, ook de stroom eraf gehaald, airco uitgezet en alle ramen, deuren, roosters en kleppen dichtgedaan. We hadden de spudpalen eronder dus de motor kon ook uit.
Ik wilde kijken waar de brand zat, ik dacht dat het misschien een smeulend spotje was, maar de rook was te verstikkend. Je eigen veiligheid staat voorop. Er was ook heel eventjes wat rook in de stuurhut, maar dat woei er weer uit. Met de dekwas hebben we het dek van de woning gekoeld, tot de brandweer er was. Dat duurde best lang, maar omdat we de hele tijd bezig waren ging de tijd toch snel.
Ik zit pas drie jaar in de binnenvaart. Voor je ADN oefen je wel met brand blussen, maar door de rook kon ik de woning niet meer in en ik wilde ook niet zomaar een poederblusser leegspuiten of water erin pompen. Als ik nog eens zoiets meemaak, zou ik denk ik hetzelfde doen. We hebben nu bijna geen water in de machinekamer en de stuurhut gered. Die hut omhoog zetten, maar zo dat je wel nog onder de bruggen past, dat heb ik hiervan geleerd. Maar het belangrijkst blijft natuurlijk dat je zelf en de mensen om je heen veilig zijn.’
