In het Johan van Hasseltkanaal in Amsterdam ontstaat een unieke woonwijk op het water door een coöperatie van betrokken bewoners. Wij als EOC dragen alle vormen van samenwerking een warm hart toe en helpen graag bij het verzekeringsvraagstuk. Daarom volgen we Waldemar Torenstra, een bekend Nederlands acteur die zich belangeloos inzet voor de promotie van project Schoonschip – de meest duurzaam drijvende wijk in Europa. Meer informatie op www.schoonschipamsterdam.org
Waldemar Torenstra
Geboren 29 maart 1974 in Amsterdam.
Begonnen aan een studie Economie aan de Universiteit van Amsterdam. Als een blok gevallen voor acteren en later produceren. Bekend van televisie door films en series als De Gelukkige Huisvrouw, Zomerhitte, Divorce en Vechtershart. Getrouwd met Sophie Hilbrand, samen een dochter van 9 jaar en een zoon van 6 jaar.
Dromen in een kartonnen doos
Dit project is begonnen al dromend op een bootje op het IJ met vrienden op weg naar een festival. Sindsdien is er enorm veel werk verzet. En nu zijn we zo dichtbij dat een van ons al heeft liggen dromen aan boord. Alleen nog wel in een kartonnen doos. Want begin maart was het zover: de tocht van onze woning van de werf in Nieuwegein naar de grote steiger. Een enorme uitdaging. Eerst met de gemeente, want die wil maar een paar brugopeningen van de Ridderspoorbrug toestaan en die moeten op zaterdagen. Anders moet je zo’n opening zelf financieren, een kostbaar gebeuren. Dan de wind. Het mag niet harder waaien dan windkracht vier, anders gaan de bruggen en boten te veel wiebelen. Jeetje wat was het spannend, want het moest echt gaan gebeuren die ene zaterdag ondanks de voorspelde harde wind. Ik zat met geknepen billen. Het begon de dag ervoor al, toen kwam het transport nog even vast te zitten in de modder. We hadden de hele tijd contact met de schipper van de sleepboot: ‘Hoe gaat het, waar ben je?’ Uiteindelijk lagen de zes boten om 21.15 uur aangemeerd aan het ponton voor de brug, klaar om erdoor te gaan de dag erna. Voor de verzekering moest er natuurlijk wel die nacht een wacht aan boord zijn. Nou, een van onze vrienden lag dus mooi met zijn slaapzak in een kartonnen doos die nacht. Midden op het water in het IJ. We hebben hem de dag erna met luid gejuich ontvangen. Hij had onze schatten bewaakt!
Die zaterdag opende de brug voor ons en konden we keihard aan de slag. De verschillende sleep- en duwboten hadden meer werk dan we dachten om die enorme kolossen aan de meerpalen vast te maken. De brug zou weer openen om 17.00 uur, maar door de voorspelde harde wind werd dit 14.00 uur. En we liepen uit! Ik bellen naar de gemeente: ‘Kunnen we geen uitstel krijgen?’ Nee dus. Zo fijn om van die goede schippers te hebben: ‘Jajaja, komt allemaal wel goed.’ Uiteindelijk zijn ze weggegaan op eentje na die onder de brug door paste. Met veel hulp van familie en vrienden op de wal hebben we samen met duwen en trekken alles op zijn plaats gekregen. Een hele militaire operatie met zijn allen. Toen was het natuurlijk tijd voor grote bladen bier voor iedereen. De groepwhatsapp draaide de hele dag al overuren. Je voelt de community die hier ontstaat. We doen het echt samen, die brand bij een van de bewoners begin van het jaar hakte er dan ook flink in. Een bak met twee woningen helemaal verwoest. Alleen de bak had gelukkig weinig schade, maar al het werk dat de bewoners zelf hadden gedaan, was weg. De tijd en de zelfverzamelde materialen, zo’n droevig begin. Ik heb enorm veel bewondering voor hun veerkracht. We hebben een inzamelingsactie gehouden met zijn allen en het opbouwen is alweer begonnen. Gelukkig heeft de verzekering ook goed geholpen.
De eerste ronde van zeven bakken met woningen zijn al eind vorig jaar gearriveerd in het Johan van Hasseltkanaal. In april volgen er nog veertien. Fantastisch! Mooi om te zien hoe de kinderen elkaar vinden op de steiger. Die kunnen niet wachten om deze zomer samen het water in te springen. Wij als ouders ons druk maken over ‘belangrijke zaken’ terwijl zij genieten van de inrichting van elkaars slaapkamer. Deze invaardagen zijn spannende momenten waarop het echt wordt. We zien ons dorpje bewegen. Nu nog afbouwen, al die verschillende aansluitingen en systemen, dat valt nog niet mee. Maar dan… verhuizen!
