School at Sea 2024-2025: Deel 4 – Van Panama naar Bermuda

(Deze keer door Isis en Danique)

DAGEN AFTELLEN

Het is alweer een tijd geleden dat we een blogje hebben geschreven en wat is er toch veel gebeurd!

Nu we dit schrijven duurt het niet lang meer voordat we weer thuis komen. Het is 10 maart en we zijn echt de dagen aan het aftellen. Een best beangstigend gevoel, als we voor onszelf spreken. Er gaat een einde komen aan iets waar wij zo lang voor hebben gewerkt en waar we zo lang geweest zijn. Als we terugkomen, zullen we alleen nog maar de herinneringen en de goede vrienden hebben, die we hieraan overhouden. De rest is einde verhaal…

VERJAARDAG AAN BOORD

Maar laten we eerst nog even praten over wat we allemaal hebben meegemaakt! Na de eigen reis in Panama was het langzamerhand tijd om te vertrekken naar Cuba, waar we onze volgende eigen tocht zouden maken.

Op 29 januari vertrokken we uit Portobelo. Nu zouden we (bijna) alleen nog maar dichter naar huis gaan varen. Voor het eerst voeren we naar het noorden, dus de terugweg ging officieel van start. De vaartocht naar Cuba verliep soepel. Ik (Isis) zat bij onze nieuwe stuurman Jet in de wacht en vond deze periode van wachten een van de leukste ooit. De wachten waren enorm gezellig en we mochten nu ook muziek luisteren. Dit maakt uitkijk houden toch weer een stukje leuker.

Ik was tijdens deze oversteek naar Cuba jarig en werd zeventien. Ik zou mijn verjaardag omschrijven als ‘apart’. Ik kreeg dan wel een mooie verjaardagsdoos van thuis en felicitaties van de mensen om me heen, maar echt jarig voelde het voor mij niet en ik had toch wel wat heimwee. Dit zijn van die besefmomenten dat je echt ver van huis bent.

NAVIGATIE EN BOORDLICHTEN

Ik (Danique) kreeg in de nieuwe wachten Sam (de kapitein) als officier van de wacht. Het fijne vind ik dat je bij Sam in de wacht eigenlijk alles mag doen, zolang je je verantwoordelijkheden neemt. Toch vond ik het best spannend. Ook lang niet alle wachten gingen even soepel en even goed, maar daar leer je ook weer van! We hebben tijdens de wachten naar Cuba ook veel geleerd over het schip, specifiek over de navigatie en boordlichten.

DOOR DE BAAI

Na acht dagen varen kwamen we aan op Cuba. We moesten voor deze aankomst eerst nog alles goed schoonmaken omdat ze redelijk streng zijn bij de controle op Cuba. Het was een bijzondere binnenkomst, aangezien we eerst lang door de baai moesten varen. Jammer genoeg konden we niet zwemmen, want het water was niet heel schoon. Toen eenmaal het anker erin zat, gingen we per groepje het land op om in te klaren. Normaal doet Sam dat altijd voor ons, maar nu kregen we allemaal een ‘face check’.

Na ingeklaard te zijn, moesten we door met ons schoolwerk. De dag erna ook, maar kregen we tevens de groepjes voor de eigen reis te horen. Hier waren we blij mee, dit ging een superreis worden! Wie je als begeleider had, bleef een verrassing voor de dag erna.

REIS DOOR CUBA

Op 9 februari begon de eigen reis. Ieder groepje trok zijn eigen plan. Isis en co bleven de eerste nacht in Cienfuegos en gingen daarna naar Havana, om vervolgens via Viñales en Playa Larga weer terug naar Cienfuegos gegaan. Ze heeft tijdens haar reis leren salsadansen, grotten en een theater bezocht, paard gereden en aan het strand gelegen. Danique is na een dagje Cienfuegos naar Trinidad en Santa Clara geweest. Ze is twee keer naar het strand geweest, gaan paardrijden, heeft een salsalesje genomen en wist na meerdere pogingen een discotheek in een grot te vinden.

We merkten beiden dat deze reis totaal anders was dan de reis op Panama. Het beleid van de overheid zie je overal terug en de bevolking lijkt enorm arm. Toch waren de mensen erg vriendelijk en behulpzaam. Aan groentes komen was ook lastig, vooral als je goedkoop wilde eten. Wij aten daardoor vaak panpizza’s en broodjes met ham of kaas.

SCHEEPSOVERNAME

Al snel was het tijd voor vertrek en dat betekende een scheepsovername! Vóór de eigen reis waren de sollicitaties al en Isis werd scheepsarts, Danique bootsman. Deze periode verliep wisselvallig. Zo waren we het ene moment nog midden op de oceaan aan het zwemmen omdat er geen wind was, maar gingen niet veel later alle zeilen er weer op. Danique vond het soms best lastig als bootsman, maar heeft er veel van geleerd.

Na ongeveer drie dagen scheepsovername zijn we verder gaan varen met het normale school- en wachtschema. In deze anderhalve week hebben we veel vissen gevangen, dolfijnen gezien en vlak voor aankomst in Bermuda zelfs walvissen zien springen!

HUTWISSEL

De aankomst op Bermuda was echt prachtig. Er was aan de ene kant overal bos en heel, héél blauw water, maar ook veel huisjes. Toen we stillagen, begon de hutwissel. Sander had een indeling gemaakt, die hij een paar dagen eerder ‘per ongeluk’ op de wc was verloren. Twee mede-SaS’ers hadden hun eigen indeling gemaakt. Welke zou het nou worden? Het werd de ‘verloren’ versie. We waren allebei blij met onze nieuwe hutgenootjes voor het laatste stuk van onze reis.

De volgende dag zijn we bij Ocean College op bezoek geweest (op de Regina Maris en de Johann Smidt, red.). Het was leuk om deze andere schepen vanbinnen te zien en te horen wat ze daar allemaal meemaken. Daarna maakten we een wandeling over het eiland en konden we nog hardlopen.

’s Avonds was iedereen heel blij met de keukendienst, want we aten pizza, er was alleen (te) veel gemaakt… Iedereen werd half misselijk, maar we zijn toch rond 21:00 begonnen aan het aankomstfeestje! Iedereen moest verkleed gaan als iets of iemand met dezelfde beginletter als je voornaam. Onze Duitse vrienden van Ocean College kwamen ook langs. Zij gingen vroeg weer weg, omdat ze de dag erna zouden vertrekken. Wij bleven nog even, dus hebben doorgefeest!

BERMUDAANS LENTEZONNETJE

De volgende dag hadden we vrije tijd en hebben het eiland verkend. De meeste mensen zijn naar de hoofdstad geweest en bijna iedereen heeft een Bermudatrui of -shirt gekocht. Ook was er op Bermuda een solomoment. Dat betekende voor het eerst in lange tijd drie uur in je eentje en in stilte de brief van jezelf lezen die we op Dominica schreven en reflecteren op jezelf en de reis. Of gewoon een dutje doen, lekker op een grasveldje of een bankje in een Bermudaans lentezonnetje.

Na nog een paar schooldagen was het al snel weer tijd om te vertrekken naar de Azoren. Europe, here we come!