‘Op lange termijn heb je meer aan een onderlinge’
‘Het voordeel van een onderlinge is dat je samen een gebundelde, unieke inkoop hebt’, stelt Frederik Hoekstra, binnenvaartondernemer en al sinds jaar en dag lid van EOC. Samen sterk, in een commerciële wereld waarin niet bij iederéén het belang van de schippers en ondernemers voorop staat. Zijn pleidooi: kijk naar wat goed is op de lange termijn. Bij EOC waarderen we het als leden hun visie delen, dus we geven Hoekstra graag het woord.
Waarom heeft u voor een onderlinge verzekering gekozen?
‘Vroeger was het onderlinge principe aangeboren, je verzekerde je waar je vader al zat. Toen ik begon met varen was 80% van de verzekeraars een onderlinge, maar een klein deel van de schippers had een beurspolis. Iedereen zat bij dezelfde club en je ging allemaal naar de ledenvergadering. Het was ‘ons kent ons’, je kende de experts en bij schade werd het gewoon geregeld. Ik verzekerde me bij de club van mijn vader en opa, heb geeneens ergens anders aangevraagd.’
U zit dus al heel lang bij EOC. Welke voordelen biedt een onderlinge u?
‘Met een onderlinge of coöperatie kun je samen een machtsblok vormen op de inkoop. Als ondernemer wil je een unieke inkooporganisatie hebben en een onderlinge verzekeringsmaatschappij biedt je dat. Je bent lid, dus je kunt sturen. De buffer die we samen aanleggen dekt risico’s en als er geld overblijft, kan de premie omlaag. Bij een commerciële verzekeraar is dat anders: in een goed jaar wordt de buffer als winst afgeroomd en uitgekeerd aan de aandeelhouders. Is er een tekort, dan verhogen ze direct de premie.’
Hoe kijkt u naar het onderlinge principe in deze tijd?
‘De wereld is commerciëler geworden. Beursgenoteerde verzekeringsmaatschappijen, verlengstukken van banken, proberen zich in te kopen op de markt. Ze kopen volume in onder de marktwaarde om een bepaald percentage van de markt naar zich toe te trekken. Als ze hun doel hebben bereikt, zullen ze de premie gaan normaliseren, dus verhogen. EOC zal opgewassen moeten zijn tegen dit soort inkoopagressie. Binnenvaartondernemers zijn op termijn slechter af bij de commerciëlen; als die de markt gaan domineren, weet je zeker dat de premies omhoog gaan. Je moet goed naar de toekomst kijken: wat gaat dit mij op lange termijn opleveren?’
Is er nog meer waar een schipper of ondernemer naar moet kijken?
‘Het gaat ook om kennis. Ik zie dat het ambacht van de verzekeringsexpert er nog is bij EOC. Ik heb daar diep respect voor, voor zo’n expert die alles nog op een papiertje kan uitrekenen. Laatst had ik een kopschade en ik ontdekte dat de werf een kiloberekeningsfout had gemaakt, dankzij het kladblok van de expert. Dat scheelde duizenden euro’s voor de onderlinge. De tegenpartij was een beursgenoteerde, daar zie je wat er gebeurt als het ambacht verloren gaat. Dan gaan bureaucratische types via formules en grafieken schades bepalen en vertalen naar geld. Als het ambacht verloren gaat, gaan wij dat als ondernemers betalen.’
Wilt u nog iets meegeven aan de leden en aan EOC?
‘Bundel je kracht op je inkoopkant, maar laat de verkoopkant met rust. Laat niet je omzet bepalen door een coöperatie, dan wordt de overhead te groot en gaat het zijn eigen leven leiden. Dat zie je bij de boeren: de coöperatie bepaalt hun omzet en dat beperkt de vrijheid van ondernemen. Krachten bundelen om omzet te verhogen werkt niet, niet op de lange termijn. Maar voor de inkoop, zeker in de binnenvaart waar de marges klein zijn, werkt het heel goed. Dat is EOC: op inkoop een machtsblok maken. EOC is de grootste door fusies en door inzicht, dat moeten we wel blijven.’
Wie is Frederik Hoekstra?
Hoekstra (52) is eigenaar van een binnenvaartonderneming in Lemmer en een betoncentrale in Leeuwarden. Als schipperszoon begon hij in 1991 bij zijn ouders aan boord. Was matroos, toen stuurman en nam vervolgens het roer over. Kocht een groter schip, een tweede schip en had eventjes een kraanschip erbij. Hij voer een aantal jaar zand, grind en klei voor een coöperatie in Rotterdam. Regelde werk voor de coöperatie en zat in de Raad van Toezicht en Raad van Bestuur. Toen hij kansen zag in zelf zand gaan zuigen, maar het bestuur niet mee wilde, ging hij in 2003 voor zichzelf verder.
Zijn bedrijf groeide. Hoekstra voer voor twee betoncentrales, kocht een derde schip erbij en deelde andere schepen in voor het werk dat over was. Vanuit de stuurhut plande hij het laden, varen en lossen. Met een schip of tien werd dat wat veel, dus stapte hij in 2011 van boord. Er kwam een betoncentrale op zijn pad, hij werd aandeelhouder en bouwde een klantenbestand op. Ook Hoekstra Binnenvaart Transport groeide verder. In 2021 vervoerde hij 2,2 miljoen ton met zestien schepen, waarvan zeven direct en indirect van zijn BV, waaronder de “Anita”, “Furka”, “Hydra” en “Vlijt”.
